"Hidâyete davet eden kimseye, kendisine uyanların sevabı kadar sevap verilir. Bu onların sevaplarından da hiçbir şey azaltmaz." (Müslim, İlim, 16. Ebû Dâvûd, Sünnet, 6; Tirmizî, İlim, 15; İbni Mâce, Mukaddime, 14).
“Kulun tevbesinden dolayı Allahu Teala’nın sevinci, sizden birinizin ıssız çölde devesini kaybedip de tekrar bulduğundaki sevincinden daha fazladır.” (Buhârî, Daavât 4; Müslim, Tevbe 1, 7, 8).
“Kim bana bir defa salâtü selâm getirirse, bu sebeple Allah Teâlâ da ona on misli merhamet eder.” (Müslim, Salât, 70; Ebû Dâvûd, Vitir, 26; Tirmizî, Vitir, 21; Nesâî, Ezân, 37).
"Kim, (din) kardeşinin ırz ve namusunu onu gıybet edene karşı savunursa, Allah da kıyamet günü o kimseyi cehennemden korur." (Tirmizî, Birr, 20).
“Hiç şüphe yok ki doğruluk iyiliğe götürür. İyilik de cennete götürür. Kişi doğru söyleye söyleye Allah katında sıddîk (doğru sözlü) diye yazılır. Yalancılık kötüye götürür. Kötülük de cehenneme götürür. Kişi yalan söyleye söyleye Allah katında kezzâb (çok yalancı) diye yazılır.” (Buhârî, Edeb, 69; Müslim, Birr, 103, 104).
“Kim bir kötülük görürse, onu eliyle değiştirsin. Şayet eliyle değiştirmeye gücü yetmezse, diliyle değiştirsin. Diliyle değiştirmeye de gücü yetmezse, kalbiyle düzeltme cihetine gitsin ki, bu imanın en zayıf derecesidir.” (Müslim, Îmân, 78; Tirmizî, Fiten, 11; Nesâî, Îmân 17).
Dul ve yetimlere yardım eden kimse, Allah yolunda cihad eden veya gündüzleri oruç, geceleri ibadetle geçiren kimse gibidir.” (Müslim, Kitabu’z-Zühd, 2).
“İyilik, güzel huydur. Günah, vicdanını rahatsız eden ve insanların duymasından rahatsız olduğun şeydir.” (Müslim, Birr, 45).
"Kim, (din) kardeşinin ırz ve namusunu onu gıybet edene karşı savunursa, Allah da kıyamet günü o kimseyi cehennemden korur." (Tirmizî, Birr, 20).
“Sadaka vermek malı eksiltmez. Kul başkalarının hatalarını bağışladıkca Allah da onun şerefini arttırır. Kim Allah için alçak gönüllü davranırsa, Allah da onu yükseltir.” (Müslim, Birr, 69; Tirmizî, Birr, 82).
