+- Erdoğmuş Forum (http://erdogmusnet.com/forum)
+-- Forum: AŞK - SEVGİ ve ŞİİR KÖŞESİ (http://erdogmusnet.com/forum/forumdisplay.php?fid=14)
+--- Forum: Sevgiliye Yazılmış Ayrılık Mektupları (http://erdogmusnet.com/forum/forumdisplay.php?fid=17)
+--- Konu Başlığı: Hoşçakal Sevgili (/showthread.php?tid=523)
Hoşçakal Sevgili - ErdogmusNet - 16-02-2015
HOŞÇAKAL SEVGİLİ
İmkânsızımdın sen benim. Hayalim, ulaşılmazım. Geceleri gözlerimi kapatmadan karşımda gördüğüm hayalim, düşlerimde bile kaybetmeyi göze alamadığım sevgilimdin. Seni çok sevdim.
Ama sen aslında hiç benim olmamıştın ki.
Hep belki bir gün diye yaşadım günlerimi. Belki bir gün benim olurdu tenin gibi kalbinde.
Ama olmadı sevemedin sen beni.
Nasılda güzel başlamıştı bizim hikâyemiz. Bazen biteceğini bile bile yaşayacağız derdik kendi kendimize. Ona rağmen ulaşılmaz gelirdi sevgimiz. Kavgalarımız ise bildiğin bir cehennem. Bir o kadar da şefkatliydi yüreklerimiz. Acımız, kahkahamız, sevinçlerimiz, hüzünlerimiz, beraberdi böldüğümüz ekmeğimiz.
Gittin..!
Şimdi ise koskoca bir boşluktayım sevgili. Öyle inandırmıştım ki gerçekten beni sevdiğine kendimi. Görememişim gerçekleri. Aslında sen mutlu olmak için gelmişsin, sadece kendini düşünerek yaşadığın bu güzel hayatında bir kaçış yolu bir destek görmüşsün kendine beni.
Bilemedim.
Her şeyi yapsaydın da keşke severmiş gibi göstermeseydin bana kendini. Şimdi sana mutluluklar dilemekten başka bir şey yapamıyorum. Ne kal diyebiliyorum ne de git. Hiç yaşanmadı farzet diyorum kendi kendime. Mantığım kabul etse de kalbime geçiremiyorum söylediğim sözleri.
Artık eskisi gibi değilim be sevdiğim. Kabullendim kaybedişlerimi. Her aynaya baktığımda bir yok oluşu görüyor gözlerim. Her izlediğim filmde, şarkı da, şiirde seni yaşıyor bedenim.
Unuttum diyorum ya da unutacağım.
Keşke denildiği kadar kolay olsaydı vazgeçişlerim. Unut gönlüm derken bile seni hatırladığımı fark etmemiştim. Sen gittin. Ben ise seni gene de sevmeye devam ettim.
Her kızgınlığımızda bitti dediğimiz günler oldu seninle. Sonra sil baştan başlayalım her şeye diyerek yeniden birleşti ellerimiz. Ama olmadı yapamadık. Sen de bende kabullenemedik birçok şeyi. Herkes kendine göre daha büyük yara aldı, herkes kendince daha büyü acıyı çekti. İkimizde ben de burada hata yaptım demedik. Sen beni suçladın kaybettin beni diye. Bende seni. Kıskançlıklarımız yüzünden tükettik birbirimizi, güvenilirliğimizi yitirdik.
Ve bitti…….
Biliyorum;
Artık hayır desem de ne kalbimden söküp atabileceğim seni, ne de kafamda ki seni bitirebileceğim şimdi. Bana geri ver sendeki aklımı, kalbimi. İade et hepsini. Sende hiçbir şeyim kalmasın bütün çöpe attığın hediyeler gibi.
Son sözüm çok sevdim ben seni. Yediğim ekmek içtiğim su gibi.
Hoşça kal sevgili.
Ama sen aslında hiç benim olmamıştın ki.
Hep belki bir gün diye yaşadım günlerimi. Belki bir gün benim olurdu tenin gibi kalbinde.
Ama olmadı sevemedin sen beni.
Nasılda güzel başlamıştı bizim hikâyemiz. Bazen biteceğini bile bile yaşayacağız derdik kendi kendimize. Ona rağmen ulaşılmaz gelirdi sevgimiz. Kavgalarımız ise bildiğin bir cehennem. Bir o kadar da şefkatliydi yüreklerimiz. Acımız, kahkahamız, sevinçlerimiz, hüzünlerimiz, beraberdi böldüğümüz ekmeğimiz.
Gittin..!
Şimdi ise koskoca bir boşluktayım sevgili. Öyle inandırmıştım ki gerçekten beni sevdiğine kendimi. Görememişim gerçekleri. Aslında sen mutlu olmak için gelmişsin, sadece kendini düşünerek yaşadığın bu güzel hayatında bir kaçış yolu bir destek görmüşsün kendine beni.
Bilemedim.
Her şeyi yapsaydın da keşke severmiş gibi göstermeseydin bana kendini. Şimdi sana mutluluklar dilemekten başka bir şey yapamıyorum. Ne kal diyebiliyorum ne de git. Hiç yaşanmadı farzet diyorum kendi kendime. Mantığım kabul etse de kalbime geçiremiyorum söylediğim sözleri.
Artık eskisi gibi değilim be sevdiğim. Kabullendim kaybedişlerimi. Her aynaya baktığımda bir yok oluşu görüyor gözlerim. Her izlediğim filmde, şarkı da, şiirde seni yaşıyor bedenim.
Unuttum diyorum ya da unutacağım.
Keşke denildiği kadar kolay olsaydı vazgeçişlerim. Unut gönlüm derken bile seni hatırladığımı fark etmemiştim. Sen gittin. Ben ise seni gene de sevmeye devam ettim.
Her kızgınlığımızda bitti dediğimiz günler oldu seninle. Sonra sil baştan başlayalım her şeye diyerek yeniden birleşti ellerimiz. Ama olmadı yapamadık. Sen de bende kabullenemedik birçok şeyi. Herkes kendine göre daha büyük yara aldı, herkes kendince daha büyü acıyı çekti. İkimizde ben de burada hata yaptım demedik. Sen beni suçladın kaybettin beni diye. Bende seni. Kıskançlıklarımız yüzünden tükettik birbirimizi, güvenilirliğimizi yitirdik.
Ve bitti…….
Biliyorum;
Artık hayır desem de ne kalbimden söküp atabileceğim seni, ne de kafamda ki seni bitirebileceğim şimdi. Bana geri ver sendeki aklımı, kalbimi. İade et hepsini. Sende hiçbir şeyim kalmasın bütün çöpe attığın hediyeler gibi.
Son sözüm çok sevdim ben seni. Yediğim ekmek içtiğim su gibi.
Hoşça kal sevgili.