Giriş Yap
Üye Ol
Tarih: 04-12-2024, Saat: 10:05 
SİTE ANASAYFA
Forum Ana Sayfa
Üye Listesi
Takvim
Yardım
12-02-2015, Saat: 05:45
(Son Düzenleme: 05-01-2016, Saat: 04:46 , Düzenleyen: ErdogmusNet.)
Aşkın Buğulu Nefesinden
Sen gitme bir yere, hep kal benimle. Enseme düşen soluğun içimi titretsin. Sensiz uykularda üşüsün omuzlarım. Onları son kez örtmeye kalkışma sakın, arsız bir veled gibi açarım. Gidişine seğirip duran sağ gözümle sana bakarım. Yetmez gibi kapıyı pencereyi açık bırakırım mevsime aldırmadan. Tutulsun omuzlarım, ağrısın boynum, bak gittin ya, geçmiyor sızısı diye surat yaparım. Yapmamam gerekenleri yaparım, sırf hep benimle kal, hep benim kal diye.
Senin sözlerinle karşında duruyorum zaman zaman. Öyle içime işlemişler ki, öyle hissettirmiş, benleştirmişsin ki, içim senle ben dolmuş; taşıyorum can, “biz” taşıyor avuçlarımdan, taşkınlıklarım ondan. O ıssız vadiyi yaran azgın nehrin ortasında bir an seni göremeyince tepinmelerim ondan, çırpınışlarım, yakarışlarım…
Kalbini bana emanet et demiştim vakt-i zamanında, bende kalsın, sen ona iyi bakamıyorsun ki demiştin. şimdi inancın bende, gözüm gibi bakıyorum ona, sana inanışlarım hayata inanışa dönüyor. Aşamayacağımız bir sorun göremiyorum ortada. Gözlerim, asık suratıma eşlik ederek güldüyse; duvarları, insanları, yolları unutup bir seni gördüyse bu da olur diyorum. Yaparız derken, seni biliyorum, beni biliyorum. ikimiz çok güzel bir “biz” yapar, oturur hayran hayran seyrederiz sonra diyorum.
Başını tutamayacak kadar bitkinsen kasisli yollarda çenenin altından başını destekleyen el olurum, diyorum. Omuzumu kırar koyarım başının altına, bileğimi büker tutarım elinden. Saçlarına öpücükler kondururum yerli yersiz.
Gururun, önünde diz çöktüğüm… Aşkın, büyüklüğüyle gözlerimi kamaştıran… Saygın, karşında boynumu bükmeme sebep olan. Sıcaklığın, dokunuşlarında beni alev aldıran. Öfken, susuşlarıma dolan gözlerle eşlik ettiren. Sitemin, boğazımda düğüm olup yutkunamadığım. canın, cânım. Gözlerin, gözlerim. Nefesin, nefesim. Gülüşün, gülüşüm.
Defalarca uyuyup uyandığım uykularım seninle dolu. Rüyalarım kabuslardan uzaklaşmaya başladı seninle birlikte. Yanı başında uyurken dahi rüyama geleceğin günler ve gecelerin özleminde.. Seni seviyorum.
Senin sözlerinle karşında duruyorum zaman zaman. Öyle içime işlemişler ki, öyle hissettirmiş, benleştirmişsin ki, içim senle ben dolmuş; taşıyorum can, “biz” taşıyor avuçlarımdan, taşkınlıklarım ondan. O ıssız vadiyi yaran azgın nehrin ortasında bir an seni göremeyince tepinmelerim ondan, çırpınışlarım, yakarışlarım…
Kalbini bana emanet et demiştim vakt-i zamanında, bende kalsın, sen ona iyi bakamıyorsun ki demiştin. şimdi inancın bende, gözüm gibi bakıyorum ona, sana inanışlarım hayata inanışa dönüyor. Aşamayacağımız bir sorun göremiyorum ortada. Gözlerim, asık suratıma eşlik ederek güldüyse; duvarları, insanları, yolları unutup bir seni gördüyse bu da olur diyorum. Yaparız derken, seni biliyorum, beni biliyorum. ikimiz çok güzel bir “biz” yapar, oturur hayran hayran seyrederiz sonra diyorum.
Başını tutamayacak kadar bitkinsen kasisli yollarda çenenin altından başını destekleyen el olurum, diyorum. Omuzumu kırar koyarım başının altına, bileğimi büker tutarım elinden. Saçlarına öpücükler kondururum yerli yersiz.
Gururun, önünde diz çöktüğüm… Aşkın, büyüklüğüyle gözlerimi kamaştıran… Saygın, karşında boynumu bükmeme sebep olan. Sıcaklığın, dokunuşlarında beni alev aldıran. Öfken, susuşlarıma dolan gözlerle eşlik ettiren. Sitemin, boğazımda düğüm olup yutkunamadığım. canın, cânım. Gözlerin, gözlerim. Nefesin, nefesim. Gülüşün, gülüşüm.
Defalarca uyuyup uyandığım uykularım seninle dolu. Rüyalarım kabuslardan uzaklaşmaya başladı seninle birlikte. Yanı başında uyurken dahi rüyama geleceğin günler ve gecelerin özleminde.. Seni seviyorum.