Akşamın Karanlığında Aklımda hep Sen Varsın

[ErdogmusNet]

Akşamın Karanlığında Aklımda hep Sen Varsın

Akşamın karanlığında...
Sadece bir akşam değil ki
Sadece sessiz karanlıklarda değil ki
Aklımda hep sen varsın…
Zifiri karanlığında şafak vakti
Göz bebeklerimi ışıl ışıl aydınlatırken
Gecenin çırılçıplaklığı düşünce
Yüreğimin tam ortasına
Kor ateşler misali, sen
Aklımdan hayal meyal geçerken bile
Farkında bile değilsin
İçimde delişmen fırtınalar kopuyor
Ateşliyor içimdeki “seni”
En derine atılmış bir dinamit gibi,
Düşüme düşüyorsun…

***

Ve yıldızlar göz kırpıyor
Miski amber gibi sen kokan yüreğime
Kopuyor fırtınalar akşamın en karanlığında
Sürüklenmiş bir bulut misali
Sadece sana takılıp kalıyorum
Kalıyorum çünkü
Aklımda yine sen varsın…
Yağmur yağarken gecelerimde
Yanık sineme düşen damla sesleriyle
Dans ediyor ateş böcekleri sessizce…
Şimdi emanet daktilomda
Adına yazdığım şiir dizelerinde
Koskoca bir geceyi saklıyorum kendime…

***

Köşede kaybolan gölgelerin
Koparıp götürüyor seni benden, o an
Kahrımdan lime lime eriyorum
Dilimde sensizliğin acı tadı
Yüreğimdeki suskunluğun feryadı
Çınlıyor kulaklarımda…
Ah be gönlümün sultanı
Sadece bir akşam değil ki
Sadece akşam karanlığında değil ki
Aklımda hep sen varsın…
Ey gecemi aydınlatan yıldızlar
Bakmayın kapkara “mucuk” gözlerime
Fahişe misali

Gidin kayın her gün birine
Ben ölene dek kalırım sevdiğimle…

***

Gecenin sabaha göz kırptığı
Saatlerde şafak kızıl renge bürünürken
Gözlerim yenik düşüyor
Ve ardından da sere serpe geliyordu
Gecenin soyunan çıplaklığı…
İşte tam o “an” tam o “an” da
Sensizlik kaplıyor her yanımı
Kapanıyor geceye yenik göz kapaklarım
Titriyor solgun dudaklarım
Dokunsalar usulca bile
“Akşamın en karanlığında”
Çocuklar gibi ağlayacağım, üstelik
Aklımda yine sen varken…



Erdoğan ÖZGENÇ