Sen Varken Hiçbir Şey Olmaz Bana

[ErdogmusNet]

Sen Varken Hiçbir Şey Olmaz Bana

Bir günü bin gün olarak yaşıyorum seninle, bir mutluluğu bin mutluluk. Uykuya dalmadan senli anlara yolculuk yapıyor, rüyada sana koşuyor, güne seninle başlıyorum. Sonsuzluk, senli geçen günleri tekrarda saklı. Gözümden uzaktasın uzakta olmasına ya gidebildiğin en uzak yer kirpiklerim, haberin yok. Bazı bazı, çok fazla özlendiğinden ıslanıyorsun orada. Yastığıma bırakıyorum özlemekten artanları. Kokunu tenime kattım, üstümde taşıyorum. Tadını canıma kattım, canımda taşıyorum. Yokluğun kol geziyor.

Bu evdeki her şey sensiz; Benden başka. Taşıp duruyorsun içimden. Adın dilime dolanmış, olmadık zamanlarda sana sesleniyorum. Gülümsemenin ardını ince bir hüzün alıyor. Geceleri kendime sarılıyor, kendi ellerimi tutuyorum. Yastığı bile çıkardım aramızdan. Sırf seni istiyorum, tek seni, sek... Alkole eşlik eden meze, ertesi günün sabahında masada durur hani. Üstü kurumuş, tadı kaçmıştır. Sen benim tadı hiç kaçmayan mezemsin. Dünyanın dönüşüyle sarhoş oluyorsam ve ayık gezemiyorsam da sokaklarda, seninle tatlanıyorum.

Hayat, seninle birlikteyken çekilir olmaktan çıkıp sevilir hale geliyor. Seni sevmelerim dünyayı sarhoş ediyor da güneş tutuluyor, sevgimin büyüklüğünden gözleri kamaşmasın diye diğerlerinin. Avuç içlerime dokunan dudakların, gözlerimi kovalayan gözlerin, ellerin ve seni bana getiren ayakların başta olmak üzere her bir zerrene minnettarım.

Sen varken hiçbir şey olmaz bana. Olursa da aşktan... Senin canın sağ olsun yeter. Dilimde tek, içimde bin bir hecesin. Aşkla...