ERDOĞMUŞ KÖY EKMEĞİ

Hamurun ateşle bütünleşmesi sonrası bin bir emekle ortaya çıkan Erdoğmuş Köy Ekmekleri lezzetiyle biliniyor. Kokusuyla insanın iştahını kabartan, insanoğlunun bilinen en eski, en temel ve önemli gıda maddelerinden biri olan "Köy Ekmeği" zahmetli bir yolculuğun ardından sofralara geliyor.

Erdoğmuş’lu çiftçilerin yoğun mesai harcayarak tarlalarını hazırlamasının ardından titizlikle ekilen buğday, hasat sonrası değirmenlerde un haline getirildikten sonra, köy kadınlarının ellerinde ekmeğe dönüştürülüyor.

Köylü kadınlar ayda iki ya da üç kez ekmek yapmak için tam gün ayırmak zorunda. Ekmek yapılacağı günün bir gün öncesi az bir ekşi mayadan maya üretilip çoğaltılır ve üretilen maya olgunlaşması için sabaha kadar beklemeye bırakılır. Kadınlar sabahın erken saatinde kalkarak, elek yardımı ile unu eledikten sonra su, tuz ve maya katarak, ılık su ile hamuru yoğurur  sonra da yaklaşık 2 saat dinlendirilen hamur, maharetli ellerde bezeler haline getirilir. Hamur bezeleri kabarması için 15 dakika daha bekletiliyor. Daha önceden odun yakılarak ısıtılan ve belli bir sıcaklığa erişen fırına yerleştirilen ekmeklerin pişmesi bekleniyor. Yaklaşık bir buçuk saat kadar fırında pişirilen ekmekler fırından çıkartılıp yenmek üzere sofralarımızdaki yerini alıyor.

Köyde herkeste fırın yoktur. Fırın az sayıda kişide olduğu için çoğu kişi mahallesindeki fırını bulunan kişilerde ekmek yada belli bir ücret karşılığında ekmeğini pişirir. Fırını olan işletmeci kadınlara da fırıncı diye hitap edilir.

İşte Erdoğmuş Köy Ekmeğinin hikayesi de böyle.